Η Ίδρυση της Σχολής Πυροβολικού συμπίπτει με την Ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Η άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια, σαν Κυβερνήτης της Ελλάδος, σημείωσε την αρχή μιας νέας περιόδου οργανώσεως του Στρατού. Τον Οκτώβριο του 1827, ο Καποδίστριας ζήτησε από τη Γαλλική Κυβέρνηση τρεις ως τέσσερις αξιωματικούς, προκειμένου να τους χρησιμοποιήσει σαν συμβούλους για τη συγκρότηση τακτικού Στρατού στην Ελλάδα. Την 11η Ιουλίου 1828, ο Γάλλος Λοχαγός Ανρί Πωζιέ, στο πλαίσιο της αποστολής που του ανατέθηκε από το Καποδίστρια, υπέβαλε σχέδιο οργανώσεως μιας Σχολής Πυροβολικού η οποία πρόβλεπε τη θεωρητική και τη πρακτική εκπαίδευση των Αξιωματικών και των Υπαξιωματικών του Όπλου. Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, οι υποψήφιοι μαθητές έπρεπε να είναι ηλικίας δεκαπέντε ως δεκαέξι ετών και να γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση.
Με το Διάταγμα της 17ης Αυγούστου 1828, συγκροτήθηκε το πρώτο « Τάγμα Πυροβολιστών » ( έτσι ονομάζονταν τότε οι Πυροβολητές ) στο Ναύπλιο αποτελούμενο από ένα Διοικητή βαθμού Ταγματάρχη, Επιτελείο και έξι Πυροβολαρχίες. Το Τάγμα « Πυροβολιστών » θα αποτελούσε υποδιαίρεση του τακτικού Στρατού. Η θητεία είχε προσδιοριστεί στα τέσσερα χρόνια. Η στελέχωση προβλέφθηκε να γίνει κατά τον ακόλουθο τρόπο: όσοι νέοι καλής ανατροφής θα έφερναν στο Τάγμα περισσότερους από Είκοσι εθελοντές θα λάμβαναν το βαθμό του Ανθυπολοχαγού, η του Υπολοχαγού και θα εκπαιδεύονταν πρακτικά και θεωρητικά στο Σχολείο Πυροβολικού, το οποίο συγκροτήθηκε για το σκοπό αυτό, ενώ μετά το τέλος της εκπαιδεύσεως τους έπαιρναν προαγωγή ανάλογα με τις ικανότητες τους. Τον Ιανουάριο του 1829 καταργήθηκε το Σχολείο Πυροβολικής και ιδρύθηκε στο Ναύπλιο το Κεντρικό Πολεμικό Σχολείο.
Το 1831 το « Τάγμα Πυροβολιστών » ήταν πλήρως επανδρωμένο τόσο από πλευράς Αξιωματικών, όσο και από πλευράς Υπαξιωματικών και Στρατιωτών. Διοικητής του Τάγματος των Πυροβολιστών τοποθετήθηκε αρχικά ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Πέρρος και αργότερα ο Γάλλος Λοχαγός του Πυροβολικού Ζαν Ανρί Πιέρ Ωγκιστίν Πωζιέ Μπάν, στον οποίο ανατέθηκαν παράλληλα τα καθήκοντα του Διευθυντή του Κεντρικού Πολεμικού Σχολείου.
Την 12η Αυγούστου 1831, Διοικητής του Τάγματος των Πυροβολιστών ανέλαβε ο Ρώσος φιλέλληνας Αντισυνταγματάρχης Νικόλαος Ράικο.
Η διατάξη του Πυροβολικού ήταν τότε τρεις Πυροβολαρχίες στο Ναύπλιο, μία Πυροβολαρχία στο Ρίο, μία Πυροβολαρχία στο Αντίρριο και μία Πυροβολαρχία στο Ακροκόρινθο.
Την 4η Δεκεμβρίου 1829 το τάγμα των Πυροβολιστών πραγματοποίησε στο Ναύπλιο εορτή για χάρη της Αγίας Βαρβάρας, η οποία το έτος εκείνο καθιερώθηκε ως Προστάτιδα του Όπλου.
Το 1885 συστάθηκε στην Αθήνα το ”Σχολείο Βολής Πυροβολικού”, που λειτούργησε μέχρι το 1937.
Από το 1937 μεταστάθμευσε στη Θήβα, όπου λειτούργησε μέχρι το 1940.
Το 1942 στη Μέση Ανατολή, συγκροτήθηκε Σχολή Πυροβολικού, που λειτούργησε μέχρι το 1944 στο Συμμαχικό Κέντρο Ισμαηλίας στην Αίγυπτο.
Το 1945, μετά την λήξη του πολέμου, ανασυγκροτήθηκε η Σχολή Πυροβολικού και εγκαταστάθηκε στην σημερινή της θέση, στην Νέα Πέραμο Αττικής.