Το ελαφρύ άρμα ΑΜΧ-13 σχεδιάστηκε στο Atelier de Construction d’Issy-les-Moulineaux το 1946 για να ικανοποιήσει την ανάγκη για ένα αερομεταφερόμενο ελαφρύ άρμα. Το πρωτότυπο ήταν έτοιμο το 1948. Το μικρό σχετικά πήγμα διέθετε ένα κινητήριο τροχό, πέντε εδαφιαίους τροχούς και ένα τροχό επιστροφής. Η μηχανή του άρματος βρισκόταν μπροστά και δεξιά, ενώ ο οδηγός καθόταν στα αριστερά. Ιδιομορφία και πρωτοτυπία του άρματος, ήταν ο πύργος δύο τμημάτων με το πυροβόλο των 75 mm και το σύστημα αυτόματης γέμισης του πυροβόλου. Η παραγωγή ξεκίνησε στο Atelier de Construction Roanne το 1952 και τα πρώτα άρματα παραδόθηκαν το 1953. Το 1964 η παραγωγή μεταφέρεται στο εργοστάσιο Creusot-Loire (στο Chalon-sur-Saone). Τις επόμενες δύο δεκαετίες ακολουθούν μετατροπές και αναβαθμίσεις του άρματος παρόλο που στο προσκήνιο εμφανίζεται και το ΑΜΧ 30. Η παραγωγή τελικά τερματίζεται το 1987.
Μια από τις μετατροπές ή εκδόσεις του βασικού άρματος αφορά την έκδοση αυτοκινούμενου πυροβόλου των 155 mm, AMX13 F 3 155 mm. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 ο Γαλλικός στρατός ψάχνει για ένα καινούργιο αυτοκινούμενο πυροβόλο των 155 mm. Έτσι, αρχές της δεκαετίας του 1960 προχωρεί στην αντικατάσταση των αυτοκινούμενων πυροβόλων Μ41 155 mm(βασισμένων στο πήγμα του Μ24 Chaffee – γνωστά και ως Gorilla) με τα καινούργια AMX 13 F 3 155 mm.
Το Α/Κ πυροβόλο διαθέτει ένα περιστρεφόμενο σωλήνα πυροβόλου στο πίσω μέρος του σκάφους του ΑΜΧ-13. Η τάξη του πυροβόλου δύναται να εκτελεστεί σε λιγότερο από ένα λεπτό, αφού δεν χρειάζεται να γίνει οποιαδήποτε εκσκαφή για τα δύο πτύα του πυροβόλου(μια από τις προσθήκες στο βασικό ΑΜΧ-13). Απλά κατεβαίνουν τα πτύα χειροκίνητα και ο οδηγός κινεί το όχημα με την όπισθεν, στη θέση τάξης που του έχει
καταδειχθεί. Με τη κίνηση προς τα πίσω το όχημα σταθεροποιείται και ακινητοποιείται. Τα πτύα είναι σχετικά μικρά σε μέγεθος και το σχήμα τους θυμίζει ανθρώπινη παλάμη. Το όχημα απελευθερώνεται με τη κίνηση προς τα εμπρός και την ανάσυρση των πτύων.
Άλλες διαφοροποιήσεις σε σχέση με το ελαφρύ άρμα ΑΜΧ-13 αφορούν την αφαίρεση από το όχημα του πίσω τροχού επιστροφής καθώς και την τοποθέτηση υπερτροφοδοτούμενου πετρελαιοκινητήρα. Επιπρόσθετα είναι εγκατεστημένο σύστημα ενσύρματης επικοινωνίας. Πιο μικρές αλλαγές αφορούν άλλα σημεία του άρματος-πυροβόλου και σκοπό έχουν τη καλύτερη προσαρμογή του πήγματος στις ανάγκες του πυροβολικού. Διαθέτει θωράκιση η οποία προσφέρει προστασία περιμετρικά από ελαφρά όπλα και θραύσματα βλημάτων.
Γενικά το όχημα διακρίνεται για την ευκινησία του και το πολύ χαμηλό προφίλ του. Δύναται να κινηθεί σε κλίση 60% και να διαπεράσει κώλυμα 1 m.
Διαστάσεις οχήματος: μήκος: 6,22 m, πλάτος: 2,72 m, ύψος: 2,08 m βάρος: 17 T
Μηχανή: SOFAM 8Gxb 250 ίππων Μέγιστη Ταχύτητα: 60 km/h. Αυτονομία: 300 km
Το πυροβόλο F 3 διαθέτει σωλήνα 33 διαμετρημάτων και έχει βεληνεκές 24 Km. Διαθέτει χαλινωτήριο στο στόμιο με δύο ανοίγματα σε κάθε πλευρά. Ο σωλήνα διατρέχεται από σαράντα οκτώ δεξιόστροφες ραβδώσεις. Η χαλιναγώγηση της οπισθοδρόμησης βασίζεται σε σωλήνες χαλινωτηριου με λάδι και η επανάταξη σε σύστημα επανατάκτου με σωλήνες λαδιού και αζώτου. Το κλείστρο είναι περιστρεφόμενου τύπου, χειροκίνητο. Το πυροβόλο είναι χειροκίνητης γέμισης και μπορεί να βάλει μια μεγάλη ποικιλία βλημάτων αμερικανικής και γαλλικής προέλευσής. Εξασφαλίζεται έτσι η ομοιογένεια με άλλους τύπους πυροβόλων των 155 mm της ΕΦ. Ο ρυθμός βολής ανέρχεται σε τρία βλήματα το λεπτό για μικρή διάρκεια ενώ για παρατεταμένες βολές ο ρυθμός βολής μειώνεται σε ένα βλήμα το λεπτό. Το πυροβόλο F 3 χαρακτηρίζεται από την απόλυτη ακρίβεια και τη πολύ μεγάλη διαθεσιμότητα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του πυροβόλου είναι η ευκολία χρήσης και η σύντομη εκπαίδευση που χρειάζεται ένας πυροβολητής για να υπηρετήσει το πυροβόλο. Ο σωλήνας του πυροβόλου σε πορεία ασφαλίζεται στο πήγμα με μια κλίση περίπου 8 μοιρών προς τα δεξιά, δίνοντας στο προφίλ του συγκροτήματος μια ιδιαίτερη όψη.
Το στοιχείο υπηρετών του πυροβόλου ανέρχεται στους εννέα, ο αρχηγός στοιχείου, οι δύο οδηγοί, ένας σκοπευτής και άλλους πέντε υπηρέτες πυροβολητές(γεμιστές, προμηθευτές). Ο αρχηγός στοιχείου μαζί με τον οδηγό του πυροβόλου, επιβαίνουν επί του πυροβόλου ενώ το υπόλοιπο στοιχείο μεταφέρεται από άλλο όχημα. Σε υπηρεσία με την Εθνική Φρουρά, τα επτά μέλη του στοιχείου επιβαίνουν σε τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο ΑΜΧ-13 VCA. Το VCA είναι και αυτό βασισμένο στο ελαφρύ άρμα ΑΜΧ-13, ανήκει δε, στη κατηγορία των τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού. Φέρει πολυβόλο 0,50 σε ανοικτό πυργίσκο και διαθέτει ελαφρά υπερυψωμένη υπερκατασκευή, στην οποία φιλοξενείται το στοιχείο αλλά και τα πυρομαχικά του πυροβόλου. Το ΑΜΧ-13 VCA έλκει καρότσα τύπου F2 με πρόσθετα πυρομαχικά.
Εκτός από την Εθνική Φρουρά και το Γαλλικό Στρατό το πυροβόλο υπηρέτησε ή υπηρετεί ακόμη με τους στρατούς της Αργεντινής, της Χιλής, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Ισημερινού, του Κουβέιτ, του Μαρόκου, του Κατάρ, του Σουδάν και της Βενεζουέλας.